Geschiedenis van Ferm-Halle (Kempen).
Januari 2020 : Na bijna een halve eeuw kiest vrouwenvereniging KVLV voor een nieuwe naam: Ferm.
In het netwerk Ferm bundelen Landelijke Thuiszorg, Puuur Huishoudhulp, Landelijke Kinderopvang, buitenschoolse kinderopvang Stekelbees en oppasdienst voor zieke kinderen Oziki de krachten.
Opzet is de vorming van een grote beweging van en voor vrouwen en hun families op het platteland.
‘De krachtenbundeling en het nieuwe merk zijn het antwoord op wat vrouwen vandaag willen: meer evenwicht in hun leven, minder zorglast, minder zorg geweten en meer vrije tijd’, zegt woordvoerster Caroline Audoor.
De wortels van het netwerk liggen in 1911 bij de Boerinnenbond. Daaruit ontstond in 1971 het Katholiek Vormingswerk voor Landelijke Vrouwen (KVLV). Vanuit die vrouwenvereniging met hoofdzetel in Wijgmaal (Leuven) groeiden verschillende zelfstandige organisaties die met een uiteenlopende waaier aan diensten en activiteiten vandaag 200.000 gezinnen bereiken.
De Parochiale Boerinnengilde werd in Halle, in 1925 gesticht dankzij de ’iever’ van de zeer Eerwaarde Heer J.Peeraer en onder toezicht van juffrouw Goetschalckx, verantwoordelijke (toen opzienster genoemd) van de Nationale Boerinnengilde uit Leuven.
De allereerste voorzitster was de sympathieke mevrouw August Block - Roelants en de eerste secretaresse, toen schrijfster genoemd, was juffrouw Louisa Smits. Zij werd later de echtgenote van ‘ de grote Gysels’. De gilde telde in het begin een zestigtal leden maar groeide al snel uit tot 100 leden en later nog veel meer. Per jaar werden een vijftal voordrachten gegeven die tot doel hadden de boerinnen heel wat bij te brengen i.v.m. hygiëne, gezondheid, kinderverzorging, voeding en huishoudelijke taken. Het was zowat een verlengstuk van de school want vanaf 14 jaar waren de meisjes niet meer schoolplichtig en werden ze verondersteld op de boerderij bij te springen. Anderzijds was er de bezorgdheid om de jonge vrouwen christelijke waarden te blijven meegeven zoals vroeger in de school. Ze huwden ook veel vroeger dan tegenwoordig en dan hadden ze toch een goede katholieke basis nodig.
Het was de enige vorm van ontspanning die de moedertjes bij de haard hadden. Daardoor komt het dat ze op de bijeenkomsten talrijk aanwezig waren. De eerste jaren was dat in de gelagzaal van Mieke Vekemans maar toen de school uitbreidde was er daar ruimte genoeg. Jaarlijks was er ook een feestvergadering (teerfeest) rond het feest van Lichtmis. ’s Morgens werden de leden al verwacht in de zondagsmis en na het lof was het tijd om te feesten. Na een gebed en godsdienstonderricht van de Eerwaarde Heer Pastoor smaakten de lekkere koffiekoeken en krentenbroden. Iedereen keek uit naar de ontspanning waarin toneeltjes werden opgevoerd door enkele bestuursleden. Hiervoor kregen ze van de zusters van de meisjesschool heel wat gewaardeerde ondersteuning, vooral van zuster Engelberta uit de Fröbelschool. De B.J.B, later K.L.J.-meisjes, werden ook al eens gevraagd om een lied te zingen of een reidans te doen. Het was de gewoonte om naast een kleine tombola ook een reis naar Lourdes te verloten. In het begin 1 reis, maar naarmate het ledenaantal vorderde konden het er ook 3 zijn. Er werd verwacht dat de winnaars in een volgende bijeenkomst een verslag brachten en een geschenk vanuit Lourdes om te verloten.
Een zangstonde kwam lange tijd in elke bijeenkomst aan bod. Het waren allemaal Vlaamse liederen en als patrones van de Boerinnengilde mocht een lied voor O.L.Vrouw nooit ontbreken.
Maandelijks krijgt elk lid een tijdschrift dat in de loop der tijden zowel van naam als van vorm en inhoud veranderd is. Eerst heette het De Boerin, later Bij de Haard, dan Eigen Aard en nu Vrouwen met Vaart.
Het publiek van de vereniging wijzigde sterk doordat er steeds minder boerinnen waren en meer buitenhuiswerkende vrouwen. Daardoor werden de vergaderingen van de zondagnamiddagen naar avonden tijdens de week verplaatst. Meer en meer werd er rekening gehouden met de leefwereld van de vrouw en werd het jaarprogramma daaraan aangepast. Het puur religieuze karakter van de vereniging veranderde en men richtte zich met een open blik naar de wereld met de vele mogelijkheden tot zelfontplooiing van de vrouw.
Ook de naamswijziging naar Katholiek Vormingswerk voor Landelijke Vrouwen wees erop dat de doelgroep meer uitgebreid werd. De vrouwenemancipatie drong ook door tot in Halle en de moeder aan de haard werd mondiger. De samenkomsten kregen andere thema’s zoals relatie man/vrouw of ouder/kind, bv. over straffen of belonen van kinderen. Met de komst van de T.V. werden de gevaren van dit medium meermaals in de vergaderingen besproken.
Er werd ook meer aan de conditie gedacht door het inrichten van turnlessen, loopinitiatie, line-dance, energetics, fietstochten en zo meer. Er zijn wel vaste onderwerpen die zoals vroeger nog aan bod komen. Zeker de kooklessen en bloemschikken blijven bij ons publiek in trek. Handwerken zoals breien en naaien zitten weer in de lift en dat spreekt ook jongeren aan. In deze tijd van cocooning zijn ze nog wel geïnteresseerd in lessen die met hun interieur te maken hebben zoals bv. kleuren kiezen. Door het grote aanbod aan sport- en andere activiteiten buiten onze vereniging maken de vrouwen zelf een keuze uit ons jaarprogramma en plannen ze die in hun agenda. Voor de daguitstappen, meestal met een cultureel doel, nemen er velen speciaal een dag verlof.
Sinds 1991 richten wij jaarlijks een buitenlandse reis in. Alles is begonnen met 2 dagen Parijs en ondertussen is het een ganse week geworden. We zijn al in vele landen op bezoek geweest. In de 80-er jaren zaten wij aan de top wat betreft ledenaantal maar in de loop der jaren is dit aantal sterk geslonken. Er komen steeds meer ouderen en die vinden meer hun gading bij Okra omdat die hun activiteiten tijdens de dag inrichten.
We proberen jongeren bij te winnen want dat moet onze vereniging in stand houden.
Eind 2020 werd de jongerenafdeling Ferm Jong Halle opgericht. Samen met Ferm Halle werd een eerste jaarkalender samengesteld. Onder impuls van de jongeren werd een folder in alle brievenbussen van Halle gestoken met informatie over onze vereniging en de vraag om lid te worden. Het bleek een groot succes, circa 50 nieuwe leden schreven zich in.
Een kans voor alle bestuursleden om de leden voor lange jaren aan onze vereniging te binden.
Jammer genoeg werd Ferm Jong Halle eind 2023 ontbonden als extra groep wegens verschillende redenen, ook vielen veel van die nieuwe jonge leden weer af, de jonge leden kunnen wel de activiteiten van Ferm Halle blijven volgen.
Momenteel hebben wij 75 leden waarvan 9 bestuursleden (juli 2024)
Januari 2020 : Na bijna een halve eeuw kiest vrouwenvereniging KVLV voor een nieuwe naam: Ferm.
In het netwerk Ferm bundelen Landelijke Thuiszorg, Puuur Huishoudhulp, Landelijke Kinderopvang, buitenschoolse kinderopvang Stekelbees en oppasdienst voor zieke kinderen Oziki de krachten.
Opzet is de vorming van een grote beweging van en voor vrouwen en hun families op het platteland.
‘De krachtenbundeling en het nieuwe merk zijn het antwoord op wat vrouwen vandaag willen: meer evenwicht in hun leven, minder zorglast, minder zorg geweten en meer vrije tijd’, zegt woordvoerster Caroline Audoor.
De wortels van het netwerk liggen in 1911 bij de Boerinnenbond. Daaruit ontstond in 1971 het Katholiek Vormingswerk voor Landelijke Vrouwen (KVLV). Vanuit die vrouwenvereniging met hoofdzetel in Wijgmaal (Leuven) groeiden verschillende zelfstandige organisaties die met een uiteenlopende waaier aan diensten en activiteiten vandaag 200.000 gezinnen bereiken.
De Parochiale Boerinnengilde werd in Halle, in 1925 gesticht dankzij de ’iever’ van de zeer Eerwaarde Heer J.Peeraer en onder toezicht van juffrouw Goetschalckx, verantwoordelijke (toen opzienster genoemd) van de Nationale Boerinnengilde uit Leuven.
De allereerste voorzitster was de sympathieke mevrouw August Block - Roelants en de eerste secretaresse, toen schrijfster genoemd, was juffrouw Louisa Smits. Zij werd later de echtgenote van ‘ de grote Gysels’. De gilde telde in het begin een zestigtal leden maar groeide al snel uit tot 100 leden en later nog veel meer. Per jaar werden een vijftal voordrachten gegeven die tot doel hadden de boerinnen heel wat bij te brengen i.v.m. hygiëne, gezondheid, kinderverzorging, voeding en huishoudelijke taken. Het was zowat een verlengstuk van de school want vanaf 14 jaar waren de meisjes niet meer schoolplichtig en werden ze verondersteld op de boerderij bij te springen. Anderzijds was er de bezorgdheid om de jonge vrouwen christelijke waarden te blijven meegeven zoals vroeger in de school. Ze huwden ook veel vroeger dan tegenwoordig en dan hadden ze toch een goede katholieke basis nodig.
Het was de enige vorm van ontspanning die de moedertjes bij de haard hadden. Daardoor komt het dat ze op de bijeenkomsten talrijk aanwezig waren. De eerste jaren was dat in de gelagzaal van Mieke Vekemans maar toen de school uitbreidde was er daar ruimte genoeg. Jaarlijks was er ook een feestvergadering (teerfeest) rond het feest van Lichtmis. ’s Morgens werden de leden al verwacht in de zondagsmis en na het lof was het tijd om te feesten. Na een gebed en godsdienstonderricht van de Eerwaarde Heer Pastoor smaakten de lekkere koffiekoeken en krentenbroden. Iedereen keek uit naar de ontspanning waarin toneeltjes werden opgevoerd door enkele bestuursleden. Hiervoor kregen ze van de zusters van de meisjesschool heel wat gewaardeerde ondersteuning, vooral van zuster Engelberta uit de Fröbelschool. De B.J.B, later K.L.J.-meisjes, werden ook al eens gevraagd om een lied te zingen of een reidans te doen. Het was de gewoonte om naast een kleine tombola ook een reis naar Lourdes te verloten. In het begin 1 reis, maar naarmate het ledenaantal vorderde konden het er ook 3 zijn. Er werd verwacht dat de winnaars in een volgende bijeenkomst een verslag brachten en een geschenk vanuit Lourdes om te verloten.
Een zangstonde kwam lange tijd in elke bijeenkomst aan bod. Het waren allemaal Vlaamse liederen en als patrones van de Boerinnengilde mocht een lied voor O.L.Vrouw nooit ontbreken.
Maandelijks krijgt elk lid een tijdschrift dat in de loop der tijden zowel van naam als van vorm en inhoud veranderd is. Eerst heette het De Boerin, later Bij de Haard, dan Eigen Aard en nu Vrouwen met Vaart.
Het publiek van de vereniging wijzigde sterk doordat er steeds minder boerinnen waren en meer buitenhuiswerkende vrouwen. Daardoor werden de vergaderingen van de zondagnamiddagen naar avonden tijdens de week verplaatst. Meer en meer werd er rekening gehouden met de leefwereld van de vrouw en werd het jaarprogramma daaraan aangepast. Het puur religieuze karakter van de vereniging veranderde en men richtte zich met een open blik naar de wereld met de vele mogelijkheden tot zelfontplooiing van de vrouw.
Ook de naamswijziging naar Katholiek Vormingswerk voor Landelijke Vrouwen wees erop dat de doelgroep meer uitgebreid werd. De vrouwenemancipatie drong ook door tot in Halle en de moeder aan de haard werd mondiger. De samenkomsten kregen andere thema’s zoals relatie man/vrouw of ouder/kind, bv. over straffen of belonen van kinderen. Met de komst van de T.V. werden de gevaren van dit medium meermaals in de vergaderingen besproken.
Er werd ook meer aan de conditie gedacht door het inrichten van turnlessen, loopinitiatie, line-dance, energetics, fietstochten en zo meer. Er zijn wel vaste onderwerpen die zoals vroeger nog aan bod komen. Zeker de kooklessen en bloemschikken blijven bij ons publiek in trek. Handwerken zoals breien en naaien zitten weer in de lift en dat spreekt ook jongeren aan. In deze tijd van cocooning zijn ze nog wel geïnteresseerd in lessen die met hun interieur te maken hebben zoals bv. kleuren kiezen. Door het grote aanbod aan sport- en andere activiteiten buiten onze vereniging maken de vrouwen zelf een keuze uit ons jaarprogramma en plannen ze die in hun agenda. Voor de daguitstappen, meestal met een cultureel doel, nemen er velen speciaal een dag verlof.
Sinds 1991 richten wij jaarlijks een buitenlandse reis in. Alles is begonnen met 2 dagen Parijs en ondertussen is het een ganse week geworden. We zijn al in vele landen op bezoek geweest. In de 80-er jaren zaten wij aan de top wat betreft ledenaantal maar in de loop der jaren is dit aantal sterk geslonken. Er komen steeds meer ouderen en die vinden meer hun gading bij Okra omdat die hun activiteiten tijdens de dag inrichten.
We proberen jongeren bij te winnen want dat moet onze vereniging in stand houden.
Eind 2020 werd de jongerenafdeling Ferm Jong Halle opgericht. Samen met Ferm Halle werd een eerste jaarkalender samengesteld. Onder impuls van de jongeren werd een folder in alle brievenbussen van Halle gestoken met informatie over onze vereniging en de vraag om lid te worden. Het bleek een groot succes, circa 50 nieuwe leden schreven zich in.
Een kans voor alle bestuursleden om de leden voor lange jaren aan onze vereniging te binden.
Jammer genoeg werd Ferm Jong Halle eind 2023 ontbonden als extra groep wegens verschillende redenen, ook vielen veel van die nieuwe jonge leden weer af, de jonge leden kunnen wel de activiteiten van Ferm Halle blijven volgen.
Momenteel hebben wij 75 leden waarvan 9 bestuursleden (juli 2024)
